سکنجبین نوعی "اکسیر گیاهی" یا شربت جادویی خوش طعم و گوارا است.
سکنجبین عربی شده‌ی سکنگبین و مرکب است از سِک به معنی سرکه و اَنگُبین به معنی شهد، این ترکیب در زمان‌های گذشته به روش‌های مختلفی تهیه می‌شده اما در حال حاضر به‌ جای شهد از قند یا شکر سفید استفاده می‌کنند.
شيخ الرييس ابوعلی سينا سکنجبین را دستاورد حکمای پارسی می‌داند كه از اين طريق به يونانی‌ها رسيده است.
عمده خاصیت سكنجبين ساده، درمان بيماری‌های با غلبه گرمی و خصوصاً غلبه گرمی و خشكی است همچنين در مورد اثرات عمومی سكنجبين‌ اشاره شده كه تشنگی را برطرف می‌كند، باعث سكون صفرا می‌شود، كام و دهان را مرطوب نگه می‌دارد و گرفتگی‌ها داخلی را باز كرده، اخلاط رقيق را توسط ادرار از رگ ها بيرون می‌كند.
در فصل گرم و تابستان توصیه می شود سکنجبین را با آب سرد بنوشند تا تشنگی را تسکین و شدت تب را بشکند.
با عنايت به اين نكته كه بيشتر نوشيدنی‌های رايج در بازار ريشه در فرمولاسيون‌های غيربومی دارند و بيشتر حاوی مواد شيميایی و محرک بوده و تناسبی با وضعيت جسمی و روحی دوران جوانی ندارند، سكنجين با خواص اعجاب انگیزش، نوشيدنی بسيار مناسبی برای اين دوره سنی است و با توجه به خواص ضد صفرای اين فرآورده، می‌توان از آن در حفظ صحت جوانان بـه خصوص جوانـان گرم مزاج و به خصوص با هدف كاهش آسيب‌های اجتماعی ناشی از جوشش گرمی در اين گروه سنی بهره‌های فراوان برد.
شربت‌های اصیل و طبی ایرانی جایگزین مناسبی برای انواع نوشابه‌های امروزی یا دیگر نوشیدنی‌های صنعتی هستند، این شربت‌ها علاوه بر طعم خوب و گوارا سرشار از خاصیت و فواید بی شماری برای سلامتی هستند.